'Code 37: De film': interview met Veerle Baetens en Geert Van Rampelberg

'Code 37: De film': interview met Veerle Baetens en Geert Van Rampelberg

Aan tafel zitten Veerle Baetens en Geert Van Rampelberg, die zich in 'Code 37' als Hannah Maes en haar buurman Koen Verberk enigermate tot elkaar aangetrokken voelen.

Enkele quotes van hoofdrolspelers Veerle Baetens en Geert Van Rampelberg over 'Code 37: De film':

     Staan jullie op dit ogenblik waar jullie willen staan?

    Van Rampelberg «Daar ben ik nog niet uit. Ik heb tien jaar lang hoofdzakelijk in het theater gewerkt, en sinds twee jaar doe ik veel film en televisie, wat ik heel aangenaam vind. Maar ik ben blij dat ik volgend jaar weer even toneel ga spelen. Al was het maar voor de rust. Theater ís rustiger.»

Veerle Baetens «Het zit me heel erg mee, heb ik de indruk. Sinds 'Sara' eigenlijk. Ik moet er ook niet meer zo hard voor vechten: ik ben de afgelopen jaren constant aan het werk geweest, wat een luxesituatie is.

»Maar nu heb ik weer nood aan mijn eigen ding, waarbij ik meer tot rust kan komen. In januari verschijnt de eerste cd van mijn groep Dallas. Ik heb meegeschreven aan het songmateriaal. Mijn liefde gaat nog altijd vooral naar muziek uit.»
Van Rampelberg «Op de toneelschool voelde werk niet echt als werk aan. Terwijl ik nu na een draaidag weleens denk: 'Blij dat ik ervanaf ben.'

»Toen ik aan Studio Herman Teirlinck ging studeren, stond Jan Decleir er aan het roer. Zijn devies was: 'Zoek het maar uit.' Hij liet ons verstaan dat het gebouw van de kelder tot de nok van ons was. We mochten ermee doen wat we maar wilden, zo van: benut je creatieve vrijheid zoveel mogelijk, en wees er van 's ochtends tot 's avonds mee bezig.

»Hij vroeg ons ook van wie we graag les zouden krijgen. Dat was vóór Jan - tijdens het semimilitaire, in ieder geval erg strenge regime van Fons Goris - gewoon ondenkbaar.»
Veerle Baetens «Ik heb nog altijd de grootste moeite om de connectie tussen seks en geweld te maken. Seks is voor mij iets heel warms en vertrouwelijks. Ik zou nooit kunnen vrijen met iemand die ik nauwelijks ken: een onenightstand is dus uitgesloten.

»We hebben voor 'Code 37' al vaker in sm-clubs gefilmd voor de naaktscènes: ik neem aan dat sommige mensen daar opwinding bij voelen, maar ook dat begrijp ik niet. Terwijl ik me bijvoorbeeld de combinatie van seks en passioneel verdriet wél kan voorstellen.

»We hebben ter voorbereiding veel verhalen van de zedenpolitie gehoord, maar we hebben niets concreets gezien: geen naaktfoto's, geen videobeelden.

»Ik denk dat die rechercheurs op z'n minst een olifantenhuid moeten hebben, ook al om ervoor te kunnen zorgen dat hun eigen seksleven niet aangetast wordt. En ik weet dat ze er heel erg van overtuigd zijn dat zij de good guys zijn: dat zal ook wel helpen.»
Voelen jullie nog weleens gêne als jullie spelen?

Van Rampelberg «Neen, daar heb ik doorgaans geen last meer van.»

Veerle Baetens «Ook niet bij seksscènes?»

Van Rampelberg «Vond jij die seksscène gênant? Ik vond dat we er ons doelgericht van gekweten hebben.» Wat betekent dat?

Van Rampelberg «Dat je je er heel goed van bewust bent dat je in je bloot gat voor zo'n dertig mensen te kijk staat. En dat je denkt volledig naakt: 'Vooruit dan maar!'»

 Is dat dan niet gênant?

Van Rampelberg «Ja, maar...»

Veerle Baetens «... seks spelen, doen alsof je klaarkomt: dát is pas gênant.»

Van Rampelberg «Akkoord.»

Veerle Baetens «Het is verschrikkelijk. Want áls je dat speelt, dan geef je echt iets van jezelf prijs. Dan zeg je: 'Inderdaad, zo kom ik klaar.' Ik geloof dat ik die naaktscène drie keer na elkaar heb moeten spelen, en ik dacht: 'Ja, dit is mijn zeer persoonlijke klaarkomgeluid, en dat zal Jan en alleman weldra te horen krijgen.'

»Bovendien verraad je ook wat je zoal graag hebt in bed. Ook in voorafgaande conversaties met je tegenspeler: 'Doe jij dat zo? Wel, mijn vriendin doet het liever zó. Zullen we het dan maar zo doen?' Gênant? Ja, hoor. Er is toch weinig intiemers dan seks?»

Veerle Baetens: Op de toneelschool houden docenten die hun broek mogen aanhouden je voor: 'Niet jij komt klaar, maar je personage.' Er zit een grond van waarheid in, maar het klinkt ook net iets te theoretisch, vind ik.

Van Rampelberg «Hoe je zulke dingen moet doorstaan, leer je niet op school. 't Is een erg individuele aangelegenheid.»